محققان با انجام بررسیهایی بر روی ورزشکاران دانشگاهها دریافتند ضرباتی که در ورزش به سر وارد میشوند توانایی یادگیری و حافظهی افراد را کاهش میدهند. میزان این تاثیر به عوامل مختلف از جمله ژنتیک بستگی دارد.
مطالعات جدید نشان میدهد که ضرباتی که در بازیهای فوتبال و هاکی به سر وارد میشوند میزان یادگیری و دریافت اطلاعات را در ورزشکاران دانشگاهها کم میکنند.
این تحقیقات در مجله «عصبشناسی» به چاپ رسیده است. در این مطالعات 214 ورزشکار از ورزشهای که برخورد در آنها وجود دارد با 45 ورزشکار از ورزشهایی که این برخوردها در آنها وجود ندارد با هم مقایسه شدند. از ورزشکاران گروه اول خواسته شد تا کلاههایی بر سر بگذارند تا شدت ضربهها و پارامترهای دیگر اندازهگیری شوند.
همهی ورزشکاران قبل و بعد از این برنامه تستهایی مربوط به قوه تعقل و مهارتهای حافظه دارند. همچنین تعدادی از این افراد تستهای تمرکز و مهارتهای دیگر را انجام دادند.
توماس مک آلیستر میگوید: «ما متوجه شدیم تفاوتهایی بین این دو گروه ورزشکار وجود دارد. درصد زیادی از افرادی که در ورزشهای دارای برخورد شرکت داشتند توانایی و امتیاز پایینتری در یادگیری داشتند.»
22% از ورزشکاران این گروه کارآییشان در یادگیری پایینتر از حد انتظار بود؛ در حالی که این درصد در گروه ورزشهای بدون برخورد، 4% بود.
در ابتدای برنامهی ورزشی تفاوت چندانی بین این دو گروه وجود نداشت که نشان میدهد ضربههایی که به سر افراد وارد شده باعث این اختلاف در نتایج بوده است. با این حال نتایج قبل از برنامه نشان میدهد در فصلهای پیش با وجود ضرباتی که به سر وارد شده، این تفاوتها وجود نداشت.
مکآلیستر میگوید: «همهی این نتایج نگرانیهای ما را دربارهی تاثیرات منفی ضربات به سر در ورزشهای دارای برخورد بیشتر میکند. نتایج نشان میدهد ضربات مکرر به سر میتواند تاثیرات منفی بر ورزشکاران بگذارد. ممکن است بعضی افراد از لحاظ ژنتیکی به ضربه حساستر باشند.»